Ruzies thuis tijdens Corona quarantaine, wat moet je ermee?

Ruzies thuis tijdens Corona quarantaine, wat moet je ermee?


Ruzie, ruzie en nog eens ruzie. Waar je kinderen normaliter al flink overhoop kunnen liggen – met jou, met elkaar – is dat in deze vreemde quarantainetijd niet minder geworden. Logisch wel dat de irritaties hoog oplopen nu je dag in dag uit bovenop elkaar zit. Maar voor jou betekent dat nóg een taak erbij. Naast allround docent, systeembeheerder, kok, mediator, kantinejuf ben je nu dus ook… politie agent. En daar heb je helemaal geen zin in, toch? Jij wil dat er rust is in huis, dat er ruimte is voor schoolwerk, voor jouw eigen werk, voor ontspanning. 


Alle kinderen maken ruzies thuis

Maken jouw kinderen ruzies thuis? Gefeliciteerd! Je hebt een heel normaal kind! Door ruzie te maken leert je kind continu bij. Over zichzelf, over anderen. Ruzie is de brug tussen mensen die elkaar nog niet maar wel willen begrijpen. Want als die wens er niet is, waarom zou je dan ruzie maken…


Ruzie maken is contact zoeken

Als je kind ruzie maakt, dan is het eigenlijk bezig om contact te zoeken met de ander. Ik geef toe: het is een nogal vervelende en onhandige manier met het schreeuwen van scheldwoorden, het stuk maken van dingen of heel hard gooien met spullen. Ruziemaken kan je zien als een luie vorm van om hulp vragen. Je kind hoopt dat doordat ie ruzie maakt, die ander hem gaat geven wat hij nodig heeft: contact, luisteren, praten, vragen stellen, belangstelling tonen enzovoorts. 


Brusjes ruzies thuis: broertjes en zusjes

Voor de meeste kinderen is ruziemaken dus een manier om contact te leggen. Een vervelende manier. Dus hoe zou het zijn als je op zoek gaat naar nieuwe mogelijkheden van contact leggen…? Een manier die de sfeer in huis en tussen jullie als huisgenoten verbeterd in plaats van verslechterd. Die zorgt voor de door jou zo verlangde rust in huis. 


Stappenplan voor rust in plaats van ruzies thuis

Durf jij het patroon van ruzies en politieagent spelen te doorbreken? Zo ja dan heb ik een stappenplan met drie nieuwe huisregels voor je. Komt ie:


Je mag alleen aardige dingen zeggen die een fijne sfeer maken

Je verdeelt je huis vanaf nu in een gezelligheidszone (dat zijn alle gedeelde ruimtes) en een privéplek waar je zoveel ruzie mag maken als je wilt. Delen je kinderen hun slaapkamer? Geen probleem, dan is hun eigen bed hun privéplek. In de rest van het huis wordt dus geen ruzie gemaakt en er worden alleen maar aardige dingen gezegd. Aardige dingen zijn het tegenovergestelde van nare dingen: alles wat de sfeer in huis niet verbetert maar verslechtert. 


Ruziemaken kan alleen op je privéplek

Om te zorgen dat de eerste huisregel slaagt, moeten jullie elkaar helpen. Wanneer je kind ruzie met iemand wil hebben, dan doet ie dat op zijn privéplek. Heel fijn, want goed ruziemaken zorgt voor meer verbinding en een opgelucht gevoel. Alleen wil je niet dat het de goede sfeer in huis beïnvloedt. En dus ga je naar je privéplek. Maakt één van je kinderen een nare opmerking maar wil ie eigenlijk geen ruzie? Dan kan je ‘m helpen door even naar een andere kamer te gaan, een betere vervang-zin te bedenken en daarmee excuses te maken. 


Je moet mee als iemand ruzie wil maken, maar andersom ook

Het kind dat een nare opmerking naar zich toe krijgt, beslist: wil ie een aardige vervang-zin of ruzie maken op de privéplek? Deze keuze werkt geweldig, want hoeveel moeite kost het elke keer om de huiskamer uit te gaan, naar je kamer, ruzie te maken en weer terug te gaan. De keuze ligt bij je kinderen en je zult zien dat ze steeds vaker de excuus-met-vervang-zin gaan toepassen in plaats van de moeite te nemen op hun kamer ruzie te gaan maken. 


Denk je nu, maar hoe dan…?

Lees je dit en denk je ‘ja Michelle klinkt logisch, maar hoe dan…?’ Snap ik. Het is nogal een andere manier van omgaan met ruzies in huis. Ik weet zeker dat ik een antwoord heb op al je vervolgvragen over ruzies & huisregels en bied mijn meedenkkracht graag aan in een gratis & vrijblijvende kennismaking. Voel je welkom! 

NB inspiratie voor dit artikel vond ik in het geweldige boek ‘de sleutel tot je kind’ van Charlotte Visch; een mega aanrader voor elke ouder die op een respectvolle en liefdevolle wijze zijn kinderen wil opvoeden.