Kinderen vanaf een jaar of 8 worden zich steeds meer bewust van de buitenwereld. Dat is vaak heel leuk want hé er gebeurt van alles los van mijzelf. Maar soms ook lastig. Zoals wanneer er afscheid genomen moet worden door een verhuizing, ouders gaan scheiden of dierbaren overlijden; familie, vrienden, huisdieren. Op die momenten zit je kind in een proces van rouw met de bijbehorende nare gevoelens.
Dood als thema bij kinderen
De dood is een thema bij veel kinderen tussen de 8 en 12 jaar. Kinderen worden zich bewust van de eindigheid van het leven en kunnen er ook bang voor worden. Alvast belangrijk om te weten: tegen de tijd dat je kind een jaar of 7 is, is het not done om ‘m buiten zo’n overlijden te houden. Als ouders zoiets doen dan is het veelal met de beste bedoelingen, maar je maakt het je kind heel lastig om met zijn verdrietige gevoelens om te gaan als ie geen deel is van het overlijden. Niet doen dus. Ook goed om je te realiseren: je negenjarige kan net zo verdrietig zijn om oma die vorige maand overleed als om de grasparkiet die vijf jaar terug van zijn stokje viel. Ik weet dat het heel ongelofelijk is, maar zo werkt het dus echt. In de negenjaarsfase kan het verdriet dat je kind eerder gevoeld heeft – in het geval van de vogel vijf jaar terug – in alle hevigheid terugkomen. Dat komt doordat je kind zich nu pas écht realiseert dat dood betekent dat iets of iemand niet meer terugkomt. Heftig besef toch?
Wat helpt bij rouw om een overlijden
Wat je als ouder kan doen voor je kind die iemand verliest? Laten zien dat dood hoort bij het leven. Dát is wat je je kind wil meegeven. Neem het verdriet om de dode grasparkiet dus ook net zo serieus als verdriet om oma. Voor je kind voelt het even groot en heftig namelijk, dus hij heeft je nodig. En op die momenten is het fijn als je je kind kan troosten. Op een manier die hij het fijnst vindt. Jouw eigen verdriet laten zien is ook een goed idee. Ik voorspel dat je negenjarige je wil troosten en dat mag, zolang het niet teveel is. Wie wil er zijn kind nou niet leren hoe ie anderen troost? . Is het verdriet groot en duurt de rouw lang? Ga dan eens aan de slag met een rouw-dagboekje!
Rouw bij kinderen om een echtscheiding
Ook het verwerken van een echtscheiding of het uit elkaar gaan van ouders is voor kinderen een proces van rouw. Ieder kind verwerkt zo’n scheiding op zijn eigen manier maar wat we wel weten is dat kinderen die goede begeleiding krijgen, een scheiding meestal gemakkelijker verwerken. In Kinderpraktijk MIES kan je kind een vertrouwde en stabiele plek vinden voor steun; een veilige plek om naartoe te gaan en te spelen en te praten om zo de verdrietige gevoelens te verwerken.
Als er meer nodig is
Soms is er in het proces van rouw bij kinderen meer nodig dan jullie thuis kunnen bieden. Zo kan het fijner zijn voor je kind om te praten met iemand die iets verder van jullie en het verlies afstaat. Zo hoeft ie zich geen zorgen te maken om jouw gevoelens. Daarvoor kan je terecht bij Kinderpraktijk MIES. Samen met je kind ga ik spelenderwijs op zoek naar het verdrietige gevoel en ook gaan we na wat dat verdrietige gevoel aan troost nodig heeft. We praten over doodgaan en waar nodig beantwoord ik vragen.